I.hoarse.
I. Lit. (freq. and class.): “rogitando sum raucus factus,” Plaut. Ep. 2, 1, 16: expurigabo ad raucam ravim omnia, id. Fragm. ap. Non. 164, 19: “nos raucos saepe attentissime audiri video: at Aesopum, si paulum irrauserit, explodi,” Cic. de Or. 1, 61, 259; Prop. 1, 16, 39: “cornices,” Lucr. 6, 751: “palumbes,” Verg. E. 1, 58: “cicadae,” id. ib. 2, 12: “fauces,” Lucr. 6, 1189; cf. “guttur,” Ov. M. 2, 484: “os aselli,” id. F. 1, 433: “vox (ranarum),” id. M. 6, 377: “garrulitas (picarum),” id. ib. 5, 678: “stridor (simiae),” id. ib. 14, 100: “quaere peregrinum vicinia rauca reclamat,” screaming herself hoarse, Hor. Ep. 1, 17, 62; cf. “circus,” Juv. 8, 59 Rup.: “causidici,” Mart. 4, 8, 2: “rogatores,” id. 10, 5, 4: “Codrus,” Juv. 1, 2: “cohors (Gallorum),” id. 6, 514: “illa (puella) sonat raucum quiddam,” Ov. A. A. 3, 289; cf. the foll.— Poet., in gen., of the swan: “dant sonitum rauci per stagna loquacia cygni,” Verg. A. 11, 458.— Comp.: “raucior,” Mart. Cap. 1, § 28; Serv. ad Verg. A. 7, 704.—
2. Transf., of inanimate things, hoarse, hollow, or deep sounding, harsh, rough, grating, etc. (only in the poets): “cornu,” Prop. 3, 3 (4, 2), 41: “cymbala,” id. 3, 17 (4, 16), 36: “tibia,” id. 3, 10 (4, 9), 23: “ossa (tubae),” id. 4 (5), 3, 20; cf. “aes (i. e. tuba),” Verg. G. 4, 71 et saep.: “murmur (undae),” id. ib. 1, 109; cf. Hadria, Hor. C. 2, 14, 14: “litus,” Stat. Th. 5, 291: “Aquilo,” Mart. 1, 50, 20: “tonitrua,” Stat. Th. 2, 40: “postes,” Prop. 4 (5), 8, 49. cf. Ov. Am. 1, 6, 50: aes (i. e. scutum). Verg. A. 2, 545 et saep.: “amnis Rauca sonans,” id. ib. 9, 125; cf.: “tumidus post flamina pontus Rauca gemit,” Luc. 5, 217: “arma raucum gemuere,” Sil. 2, 245; cf. Ov. A. A. 3, 289.—