I. To bring together again, reunite, reconcile (class.): “me cum C. Caesare reducit, reconciliat, restituit in gratiam,” Cic. Prov. Cons. 9, 23: “inimicos in gratiam,” id. Dom. 50, 129; cf.: “quibus eum omnibus eadem res publica reconciliavit, quae alienarat,” reunited, reconciled, id. Prov. Cons. 9, 21: “aliquem alicui,” id. Sull. 12, 35; id. Deiot. 13, 35; Suet. Caes. 19; id. Aug. 61; Plin. Ep. 1, 5, 8; cf.: “animum sorori tuae,” Cic. Att. 6, 7, 1: “militum animos imperatori,” Liv. 8, 36: “voluntatem senatus nobis,” Cic. Fam. 1, 2, 1: “mundum deo,” Hier. in Isa. 8, 26, 5: aliquem, to make friendly, conciliate, Caes. ap. Cic. Att. 9, 7, C, 1: “cura reconciliandi eos in gratiam,” Liv. 1, 50 fin.: “inimicos,” Quint. 5, 7, 13; Plin. 11, 17, 18, § 58.—To recover, regain: “oratione Parum insulam,” Nep. Milt. 7, 2; to re-establish, restore: “quod scribis de reconciliatā nostrā, gratiā, non intellego, cur reconciliatam esse dicas, quae nunquam imminuta est,” restored, Cic. Fam. 5, 2, 5: “gratiam,” id. ib. 5, 2, 1; 3, 12, 4; id. Att. 1, 11, 1; id. Mil. 8, 21: “existimationem judiciorum amissam,” Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2: “diuturni laboris detrimentum sollertiā et virtute militum brevi reconciliatur,” Caes. B. C. 2, 15, 4: “gratiam cum aliquo,” Liv. 29, 30, 10; 41, 22 fin.; cf.: “gratiam cum Thebanis,” Just. 7, 5, 2; 31, 4, 9: “concordiam,” Liv. 2, 32; 41, 25: “amicitiam de integro,” id. 8, 2; “for which: inimicitiam invicem,” i. e. to appease, Tac. G. 22 (corresp. to the previous inimicos): voluntatem, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 1: “pacem,” Nep. Thras. 3, 2; Liv. 9, 16; 42, 46; 52.—Absol., Plin. Ep. 6, 5, 5.—
II. Ante-class., to bring back: “aliquem domum,” Plaut. Capt. prol. 33; 1, 2, 65: si hujus huc reconciliasso in libertatem filiam, ib. id. 3, 4, 44: “apes,” Varr. R. R. 3, 16 fin.; cf. “articulum,” App. Flor. 3, p. 354, 26.