I.a recalling to mind, recollection, remembrance, recordation (class.; esp. freq. in Cic. in sing. and plur.).
(α).
With gen.: “quorum memoria et recordatio jucunda sane fuit,” Cic. Brut. 2, 9; so, “coupled with memoria,” id. Lael. 27, 104; id. de Or. 1, 53, 228; id. Prov. Cons. 18, 43; cf.: “quam (memoriam) quidem Plato recordationem esse vult vitae superioris,” id. Tusc. 1, 24, 57 (v. recordor init.): “veteris memoriae recordatio,” the recollection of an old circumstance, id. de Or. 1, 2, 4; so, “praeteritae memoriae,” id. Q. Fr. 2, 2, 1; cf. Quint. 11, 2, 43: “habet praeteriti doloris secura recordatio delectationem,” Cic. Fam. 5, 12, 14; cf. id. Brut. 76, 266: “multorum benefactorum recordatio jucundissima est,” id. Sen. 3, 9: “recordatio impudicitiae et stuprorum suorum,” id. Phil. 3, 6, 15; cf.: “scelerum suorum,” Cic. Verr. 2, 4, 50, § 110 Zumpt and Halm N. cr.: “nostrae amicitiae,” id. Lael. 4, 15: “suavis,” id. Att. 6, 1, 22. — With subj.-clause: “subiit recordatio egisse me juvenem aeque in quadruplici,” Plin. Ep. 4, 24, 1.—In the plur.: “das mihi jucundas recordationes conscientiae nostrae rerumque earum, quas gessimus,” Cic. Fam. 5, 13, 4; Gell. 17, 2, 1.—
(β).
Absol.: “stulti malorum memoriā torquentur, sapientes bona praeterita gratā recordatione renovata delectant, etc.,” Cic. Fin. 1, 17, 57; cf.: “acerba recordatio,” id. de Or. 3, 1, 1: “subit recordatio: quot dies quam frigidis rebus absumpsi?” Plin. Ep. 1, 9, 3.—Plur.: “recordationes fugio, quae quasi morte quādam dolorem efficiunt,” Cic. Att. 12, 18, 1; Tac. A. 4, 38.