I.a refutation, reproof, defence: “non habens in ore suo refutationes,” Vulg. Psa. 37, 15: “in redargutionem venire,” to fall into contempt, be mocked at, id. Act. 19, 27; id. Psa. 37, 15; Boëth. Arist. Elench. 1 pr.
rĕdargūtĭo , ōnis, f. redarguo,