I. To drive, lead, or bring back (syn. reduco).
A. Lit.: “(Sol) Disjectos redegit equos,” Lucr. 5, 403: “si materiem nostram collegerit aetas Post obitum, rursumque redegerit, ut sita nunc est,” bring it back, restore it to its present condition, id. 3, 848: “filia parva duas redigebat rupe capellas,” Ov. F. 4, 511: “tauros in gregem,” Varr. R. R. 2, 5, 12; cf.: “in sua rura boves,” Ov. F. 3, 64: “oppidani (hostem) fusum fugatumque in castra redigunt,” Liv. 21, 9: “hostium equitatum in castra,” id. 26, 10: “turbam ferro in hostes,” id. 37, 43: “aliquem Capuam,” id. 26, 12 fin.: “aliquem in exsilium,” Just. 9, 4, 7. —
B. Trop.: “rem ad pristinam belli rationem redegit,” Caes. B. C. 1, 76 fin.: “annum neglegentia conturbatum ad pristinam rationem,” Suet. Aug. 31: “disciplinam militarem ad priscos mores,” Liv. 8, 6 fin.: aliquid ad ultimam sui generis formam speciemque, Cic. Or. 3, 10: “omnia redegit in singulas rationes praeceptionis,” Auct. Her. 4, 2, 3: “aliquem in concordiam,” Plaut. Am. 1, 2, 13: “vos in gratiam,” Ter. Phorm. 5, 7, 73: “tu, qui ais, redige in memoriam,” recall it to my mind, id. ib. 2, 3, 36: “in memoriam,” Cic. Phil. 2, 7, 18; id. Fam. 1, 9, 9: “(poëtae) formidine fustis Ad bene dicendum delectandumque redacti,” brought back, reduced, Hor. Ep. 2, 1, 155.—Far more freq.,
II. (With the idea of agere predominant; cf. recido and redeo, II.) To get together, call in, collect, raise, receive, take a sum of money or the like by selling, etc.: “cum omnem pecuniam ex aerario exhausissetis, ex vectigalibus redegissetis, ab omnibus regibus coëgissetis,” Cic. Agr. 2, 36, 98; cf.: “pecuniam ex bonis patriis,” id. Phil. 13, 5, 10; “and simply pecuniam,” id. Rab. Post. 13, 37; Hor. Epod. 2, 69: “omne argentum tibi,” to scrape together, Plaut. Pers. 2, 5, 23: “bona vendit, pecuniam redigit ... pecunia, quam ex Agonidis bonis redegisset,” Cic. Div. in Caecil. 16, 56; cf. Liv. 5, 16: “quod omnis frumenti copia decumarum nomine penes istum esset redacta, etc.,” Cic. Verr. 2, 3, 73, § 171: “fructus,” Dig. 36, 4, 5, § 22 (after colere agros); 22, 1, 46; cf.: “pars maxima (praedae) ad quaestorem redacta est,” Liv. 5, 19: “fructus ad eum,” Dig. 10, 2, 51: “quicquid captum ex hostibus est, vendidit Fabius, consul, ac redegit in publicum,” paid it into the public treasury, Liv. 2, 42: “venditum sub hastā in aerarium,” id. 4, 53: “(patres) victi irā vetuere reddi (bona regia), vetuere in publicum redigi,” id. 2, 5, 1; cf.: “praedam in fiscum,” Tac. H. 4, 72: “aliquid in commune,” Dig. 17, 2, 52, § 6.—
B. To bring or reduce a thing to any condition, circumstance, etc.; to make or render it so and so (cf. reddo); constr. with in (so most freq.), ad, sub, an adv. of place, absol., or with a double acc.
(α).
With in: “viros in servitutem,” Plaut. Aul. 2, 1, 47: “Aeduos in servitutem,” Caes. B. G. 2, 14, 3: “in pristinam sortem servitutis,” Just. 6, 5, 1: “vidulum in potestatem alicujus,” Plaut. Rud. 5, 3, 22: “civitatem in potestatem,” Caes. B. G. 7, 13 fin.; Hirt. B. G. 8, 24 fin.; 45; Cic. Quint. 55, 152; id. Phil. 5, 17, 46; Cic. Verr. 2, 2, 13, § 33; Tac. Agr. 18; Vell. 2, 94, 4; cf.: “civitatem in dicionem potestatemque populi Romani,” Caes. B. G. 2, 34 fin.: “aliquos in dicionem,” Cic. Balb. 10, 25; Liv. 41, 19: “gentes in dicionem hujus imperii,” Cic. Phil. 4, 5, 13: “Arvernos in provinciam,” to reduce to a province, Caes. B. G. 1, 45; 7, 77 fin.; cf.: “partem Britanniae, etc., in formam provinciae,” Tac. Agr. 14; Suet. Caes. 25; id. Aug. 18; id. Tib. 37 fin.; id. Calig. 1; Liv. Epit. 45; 93: “in formulam provinciae,” Vell. 2, 38, 1: “in formam praefecturae,” id. 2, 44, 4: “in id redactus sum loci, Ut, etc.,” Ter. Phorm. 5, 7, 86; cf.: “republicā in tranquillum redactā,” Liv. 3, 40; and: “mentem in veros timores,” Hor. C. 1, 37, 15: “si hoc genus (pecuniarum) in unum redigatur,” be brought into one mass, Cic. Phil. 5, 4, 13: “dispositio est, per quam illa, quae invenimus, in ordinem redigimus,” reduce to order, Auct. Her. 3, 9, 16; cf.: “arbores in ordinem certaque intervalla,” Quint. 8, 3, 9; but: ut veteres grammatici auctores alios in ordinem redegerint, alios omnino exemerint numero, brought, admitted into the rank of classics (cf. Gr. ἐγκρίνειν; opp. numero eximere = ἐκκρίνειν): “libertinos in equestrem ordinem,” Lampr. Alex. Sev. 18; Just. 5, 6, 5; Quint. 1, 4, 3; “for which: redigere aliquem (poëtam) in numerum,” id. 10, 1, 54; “also,” to lower, degrade, Suet. Vesp. 15; v. ordo; cf. Liv. ap. Prisc. 1173 P.; Plin. Ep. 2, 6, 5: “quod prosa scriptum redigere in quaedam versiculorum genera,” Quint. 9, 4, 52: “in hanc consuetudinem memoriā exercitatione redigendā,” id. 11, 2, 45: “servos, in dominium nostrum,” Dig. 1, 5, 5: “in nihilum redigam te, et non eris,” Vulg. Ezech. 26, 21: “in cinerem,” id. 2 Pet. 2, 6: provinciam in solitudinem, Lact. de Ira Dei, 5, 4.—
(β).
With ad: “aliquem ad inopiam redigere,” to reduce to poverty, Ter. Heaut. 5, 1, 56: “aliquem ad incitas,” Plaut. Poen. 4, 2, 85; id. Trin. 2, 4, 136: “genus id ad interitum,” Lucr. 5, 877; Cic. ap. Lact. 7, 11, 5; cf.: “prope ad internecionem gente ac nomine Nerviorum redacto,” Caes. B. G. 2, 28: “ad nihilum redigere,” Vulg. Psa. 72, 20: “victoriam ad vanum et irritum,” to render empty and useless, Liv. 26, 37 fin.: cf.: spem ad irritum, id. 28, 31: “aliquid ante dubium ad certum,” to render certain, id. 44, 15: “carnes excrescentes ad aequalitatem,” Plin. 30, 13, 39, § 113 (shortly afterwards reducunt); cf.: “cicatrices ad planum,” id. 20, 9, 36, § 93: “aliquem ad desperationem,” Suet. Aug. 81; Just. 6, 5, 7 et saep.: “redegit se ad pallium et crepidas,” Suet. Tib. 13.—
(γ).
With sub: “Galliam sub populi Romani imperium,” Caes. B. G. 5, 29, 4: “Corcyram sub imperium Atheniensium,” Nep. Timoth. 2, 1: “barbaros sub jus dicionemque,” Liv. 28, 21: “incolas ejus insulae sub potestatem Atheniensium,” Nep. Milt. 1, 4; 2 fin.; id. Paus. 2, 4; id. Pelop. 5: “totam Italiam sub se,” id. Flor. 1, 9, 8: “GENTES SVB IMPERIVM,” Inscr. Grut. 226.—
(δ).
With adv. of place: “eo redigis me, ut, etc.,” Ter. Eun. 4, 4, 23: “eo, ut,” Flor. 1, 2, 4: “hem! Quo redactus sum!” Ter. Eun. 2, 2, 7.—(ε) Absol.: ut credam, redigunt animum mihi argumenta, Att. ap. Non. 174, 10 (Trag. Rel. v. 516 Rib.): ut ejus animum retundam, redigam, ut, quo se vortat, nesciat, bring it down, so that, etc., Ter. Heaut. 5, 1, 73; Lucr. 1, 553.— (ζ) With double acc., to make or render a thing something (very rare; “more freq. reddere): quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,” Caes. B. G. 2, 27 fin.: “(Ubios) Suevi multo humiliores infirmioresque redegerunt,” id. ib. 4, 3 fin.; Aus. Mos. 224.—
2. In designations of number, etc., pregn., to bring within a number or extent; to lessen, diminish, reduce: “familiam jam ad paucos redactam paene ab interitu vindicasti,” Cic. Marcell. 4, 10; cf.: “redigere omnis fere in quadrum numerumque sententias,” id. Or. 61, 208: “hosce ipsos (libros octo) utiliter ad sex libros redegit Diophanes,” reduced, abridged, Varr. R. R. 1, 1, 10: “ex hominum milibus LX. vix ad D.... sese redactos esse dixerunt,” Caes. B. G. 2, 28: “ad semuncias redacta,” Tac. A. 6, 16: “judicia ad duo genera judicum redegit,” Suet. Caes. 41; id. Vesp. 10: “non ad numerum redigar duorum,” Ov. M. 6, 199: “quod si comminuas vilem redigatur ad assem,” Hor. S. 1, 1, 43: “ne res ad nilum redigantur funditus omnes,” Lucr. 1, 791; 2, 752; cf. Ov. M. 14, 149: “rem maximam redigere ad minimum,” Lact. 3, 9, 15.