I.to make whole again; to restore, renew; to recruit, refresh (good prose; “syn.: renovo, restauro, recreo): vide, quantis imbribus repente dejectis (di) solum molliant venasque fontium arentes redintegrent,” Sen. Ben. 4, 25: “laetitiam (with renovare),” Plin. Pan. 61 fin.: “ut renovetur, non redintegretur oratio,” be not repeated word for word, Auct. Her. 2, 30, 47: “interpretatio est, quae non idem redintegrat verbum,” id. 4, 28, 38: “ut deminutae copiae redintegrarentur,” Caes. B. G. 7, 31: “soluto matrimonio ... redintegrato rursus matrimonio,” Dig. 25, 2, 30: “redintegratis viribus,” Caes. B. G. 3, 26: “proelium,” id. ib. 1, 25; so id. ib. 2, 23; 2, 27; Liv. 1, 12 fin.; Front. Strat. 2, 8, 13 al.; cf. “bellum,” Liv. 31, 25: bellum alicui, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 9, 1: “dissensionem civilem,” Suet. Ner. 3: “pacem,” Liv. 2, 13 fin.: “clamorem,” id. 3, 63; 9, 35: “luctum in castris,” id. 9, 5: “memoriam,” Cic. Inv. 1, 52, 99; Liv. 3, 56: “spem,” Caes. B. G. 7, 25; cf. “animum,” id. ib. 2, 25 fin.: “animos,” Front. Strat. 2, 7, 11: “(columbae fastidientes) libero aëre redintegrentur,” are recruited, refreshed, Varr. R. R. 3, 7, 6; cf. id ib. 2, 2, 10: “legentium animum,” Tac. A. 4, 33. — Absol.: “iterum tum jucunditas in herbā redintegrabit (sc. pecus),” Varr. R. R. 2, 2, 11.
rĕd-intĕgro , āvi, ātum, 1, v. a.,