previous next
rĕfectĭo (rĕfict- ), ōnis, f. reficio,
I.a restoring, repairing (post-Aug.).
I. Lit.: “Capitolii,Suet. Caes. 15: “ferramenta, quae refectionem desiderant,Col. 12, 3, 9: “viae publicae,Dig. 43, 11, 1; cf. ib. 43, 21, 1, § 7. — In plur., Vitr. 6, 3.—
II. Trop., refreshment, refection, recreation, recovery (cf.: “relaxatio, remissio): etiam febre liberatus vix refectioni valebit,will scarcely be strong enough to recover, Cels. 3, 15; 4, 6 fin.: “tempora ad quietem refectionemque nobis data,Quint. 10, 3, 26; cf. Plin. Pan. 81: “oculorum (with recreatur acies),Plin. 37, 5, 16, § 63: “lassitudinum perfrictionumque (oleum),id. 23, 4, 40, § 80.— In plur.: “quae refectiones tuas arbores praetexerint,Plin. Pan. 15, 4. —
B. Transf., i. q. deversorium or cenaculum, transl. of the Gr. κατάλυμα, Vulg. Marc. 14, 14.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • New Testament, Mark, 14.14
    • Vitruvius, On Architecture, 6.3
    • Suetonius, Divus Julius, 15
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 23.80
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 37.63
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 3.15
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 4.6
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 10, 3.26
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: