previous next
rĕlātus , ūs, m. refero.
1. An official report: “abnuentibus consulibus de re relatum,Tac. A. 15, 22.—
2. In gen., a narration, recital: “carmina, quorum relatu, quem baritum vocant, accendunt animos,with the delivery of which, Tac. G. 3: “virtutum,id. H. 1, 30: “incredibilium relatu commendationem parare,Sen. Q. N. 7, 16, 1; Sedul. 1, 80; Symm. Ep. 5, 64.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Tacitus, Annales, 15.22
    • Tacitus, Historiae, 1.30
    • Tacitus, Germania, 3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: