I.a blamer, censurer, reprehender: “restat unum genus reprehensorum, etc.,” Cic. Ac. 2, 3, 7; id. Opt. Gen. 6, 18: “comitiorum,” id. Planc. 3, 8: “delicti,” Ov. H. 17, 219: “id factum non accusatore tantum, sed etiam reprehensore caruit,” Val. Max. 6, 3, 9.
rĕprĕhensor , ōris, m. id.,