previous next
-prōmitto , mīsi, missum, 3, v. a.
I. Lit., mercant. t. t., to promise in return, to engage or bind one's self: “repromittam istoc tibi nomine solutam rem futuram,Plaut. As. 2, 4, 48; id. Curc. 5, 2, 67; Cic. Rosc. Com. 13, 39; Suet. Claud. 20; Just. 22, 2, 5.—
B. Transf., in gen., to promise in return, etc.: “non mehercule, inquit, tibi repromittere istuc quidem ausim,Cic. Brut. 5, 18: ad hunc gustum totum librum repromitto. Plin. Ep. 4, 27, 5; Suet. Tib. 17.— *
II. To promise again or anew: “imperaturum repromittens,Suet. Oth. 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, For Quintus Roscius the Actor, 13.39
    • Suetonius, Tiberius, 17
    • Plautus, Asinaria, 2.4
    • Plautus, Curculio, 5.2
    • Suetonius, Divus Claudius, 20
    • Suetonius, Otho, 4
    • Pliny the Younger, Epistulae, 4.27.5
    • Cicero, Brutus, 5.18
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: