I.to roll back; to unroll, unwind; to revolve, return (class.; esp. freq. since the Aug. per.).
I. Lit.
A. In gen.: “Draco revolvens Sese, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: (pelagus) gelidum ab imo fluctum revolvit in partem superiorem,” Col. 8, 17, 1: “fluctus (hibernus auster),” Tac. A. 6, 33: “retro Aestum (ventus),” Sen. Agam. 487: “retro sua fila (Sorores),” id. Herc. Fur. 182; cf.: “inmites scis nulla revolvere Parcas Stamina,” Stat. Th. 7, 774: “lapidem,” Vulg. Matt. 28, 2. — Poet.: “(pontus) aestu revoluta resorbens Saxa,” i. e. from which the waves are rolled back, Verg. A. 11, 627: “addiderat Civilis obliquam in Rhenum molem, cujus objectu revolutus amnis adjacentibus superfunderetur,” Tac. H. 5, 14: “rursus perplexum iter omne revolvens Fallacis silvae,” going over again, Verg. A. 9, 391: “revoluta aequora,” id. ib. 10, 660 Wagn. —
b. Mid., to come or go back, to revolve, return, etc. (syn. revertor): “itaque revolvor identidem in Tusculanum,” Cic. Att. 13, 26, 1: “ter sese attollens cubitoque annixa levavit: Ter revoluta toro est,” fell back, sank back, Verg. A. 4, 691: “spissā jacuit revolutus harenā,” id. ib. 5, 336: “revoluta rursus eodem est,” Ov. M. 10, 63 (a little before: relapsa est).— Poet., of returning time: “dies,” Verg. A. 10, 256: “saecula,” Ov. F. 4, 29; cf.: “centesimā revolvente se lunā,” Plin. 18, 25, 57, § 217: “saecula revolvuntur,” Claud. Phoen. 104.—
B. In partic., to unroll, turn over, read over, repeat (not ante-Aug.; “syn. verso): tuas adversus te Origines revolvam,” Liv. 34, 5: “taedium illud et scripta et lecta saepius revolvendi,” Quint. 11, 2, 41: “cum loca jam recitata revolvimus irrevocati,” Hor. Ep. 2, 1, 223: “antiqua,” Sil. 8, 49; Mart. 6, 64, 15; 11, 1, 4.—
II. Trop.
A. In gen.: “in iis, quae denominata sunt, summa paupertas in eadem nos frequentissime revolvit,” leads back, Quint. 12, 10, 34: iterum revolvere casus Iliacos, to go through again, to undergo or experience again, Verg. A. 10, 61.—
b. Mid., to return to any thing; with in: “in eandem vitam te revolutum denuo Video esse,” Ter. Hec. 4, 4, 69; cf.: “in luxuriam,” Just. 30, 1, 7: “in metus,” Sen. Thyest. 418: “in ista,” Ov. M. 10, 335: “animus in sollicitudinem revolutus est,” Curt. 4, 10, 31: iterum in pejora revolvi, Sil. 14, 174: “rursus in veterem fato revoluta figuram,” Verg. A. 6, 449.— With ad: “omnia necessario a tempore atque homine ad communes rerum et generum summas revolventur,” Cic. de Or 2, 31, 135: “ad patris revolvor sententiam,” id. Ac. 2, 48, 148: “ad ejus causae seposita argumenta revolvi nos oportet,” id. de Or 2, 30, 130: “ad illa elementa,” id. Rep. 1, 24, 38: “ad dispensationem annonae,” Liv. 4, 12 fin.: “ad vana et totiens irrisa,” Tac. A. 4, 9: “ad memoriam conjugii et infantiam liberorum,” id. ib. 11, 34: “ad vitia,” id. ib. 16, 18: “ad irritum (labor et victoria),” id. H. 3, 26: “rursus ad superstitionem,” Curt. 7, 7, 8.— With adv.: “primum eodem revolveris,” Cic. Div. 2, 5, 13: “eo, quo minime volt, revolvitur,” id. Ac. 2, 6, 18: “cum majore periculo eodem revolvuntur,” Cels. 7, 26, 2; cf.: “eo revolvi rem, ut, etc.,” Liv. 5, 11.—
B. In partic., to relate again, repeat; to brood or reflect upon (not anteAug.): “sed quid ego haec nequicquam ingrata revolvo?” Verg. A. 2, 101: “facta,” Claud. Laud. Stil. 1, 35: “dicta factaque ejus secum,” Tac. Agr. 46: “iras in animo,” id. A. 4, 21; 3, 18: “visa,” Ov. F. 4, 667 (with secum jussa refert): “curas (animus),” Sen. Oedip. 764 (with repetit metus).