previous next
rustĭcānus , a, um, adj. rusticus,
I.of or pertaining to the country, rustic, country- (Ciceron.): “homines ex municipiis rusticanis ... rusticana relegatio,Cic. Rosc. Am. 15, 43 sq.; cf.: “homines rusticani ex municipiis,Cic. Verr. 2, 1, 48, § 127: “homo,id. ib. 2, 5, 13, § “34: multum mecum municipales homines loquuntur, multum rusticani,id. Att. 8, 13, 2: “vir,id. Tusc. 2, 22, 53: “aliquis,id. de Or. 1, 56, 239: “illud quod loquitur priscum visum iri putat, si plane fuerit rusticanum,id. ib. 3, 11, 42: tugurium, a peasant's hut, Hier. Ep. 52, 2, 6.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Letters to Atticus, 8.13.2
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 15.43
    • Cicero, Against Verres, 2.1.127
    • Cicero, On Oratory, 1.56
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.22
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: