previous next
saltus , ūs, m. 2. salio,
I.a leaping, leap, spring, bound (class.), Sen. Ep. 15, 4: saltu uti, * Cic. Sen. 6, 19: cum alacribus saltu, cum velocibus cursu certabat, Sall. Fragm. ap. Veg. Mil. 1, 9 fin.: “saltu pernici tollere corpus,Lucr. 5, 559; cf.: “(monocoli) mirae pernicitatis ad saltum,Plin. 7, 2, 2, § 23: “corpora saltu Subiciunt in equos,Verg. A. 12, 287: “saltu Emicat in currum,id. ib. 12, 326; “9, 553: saltu superare viam,id. G. 3, 141: “saltum dare,to make a leap, Ov. M. 4, 551; so in plur.: “dare saltus,id. ib. 2, 165; 3, 599; 3, 683; 11, 524; cf.: “praeceps saltu sese In fluvium dedit,Verg. A. 9, 815: “ut eadem (sc. crura ranarum) sint longis saltibus apta,Ov. M. 15, 377.—
II. Trop.: “ab egestate infimā ad saltum sublati divitiarum ingentium,Amm. 22, 4, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Ovid, Metamorphoses, 15.377
    • Ovid, Metamorphoses, 2.165
    • Ovid, Metamorphoses, 4.551
    • Vergil, Aeneid, 12.287
    • Vergil, Aeneid, 9.815
    • Vergil, Georgics, 3.141
    • Lucretius, De Rerum Natura, 5.559
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 7.23
    • Cicero, De Senectute, 6
    • Seneca, Epistulae, 15.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: