previous next
sătus , ūs, m. 1. sero,
I.a sowing, planting (several times in Cic.; elsewhere rare).
B. Transf., a begetting, producing; origin, stock, race: “a primo satu, quo a procreatoribus nati diliguntur,Cic. Fin. 5, 23, 65; cf.: “genitalis,Lucr. 4, 1229: me ut credam ex tuo esse conceptum satu, Att. ap. Non. 174, 12; cf. id. ib. 174, 14: “Herculi Jovis satu edito,Cic. Off. 1, 32, 118: “ex hominum pecudumve conceptu et satu,id. Div. 1, 42, 93: “Caeli satu Terraeque conceptu generati,id. Univ. 11.—*
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.1229
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.23
    • Cicero, De Senectute, 15
    • Cicero, De Divinatione, 1.42
    • Cicero, De Divinatione, 2.32
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.5
    • Cicero, De Officiis, 1.32
    • Cicero, Timaeus, 11
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: