previous next
saucĭo , āvi, ātum, 1, v. a. id.,
I.to wound, hurt.
I. Lit. (class. but rare; not in Cæs.; “syn.: vulnero, laedo): Rubrius in turbā sauciatur,Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; id. Vatin. 5, 13: ut ictu tragulae sauciaretur, Sall. Fragm. ap. Non. 398, 8 (Hist. 2, 19 Dietsch): “aliquem virgis,Plaut. Rud. 3, 4, 53: “ungue genas,Ov. A. A. 3, 708: radices, Cato ap. Plin. 17, 22, 35, § 198: “sive quis sauciatus in opere noxam ceperit,Col. 11, 1, 18.—*
2. In partic., pregn., to kill: “meus discipulus valde amat illum, quem Brutus noster sauciavit,has stabbed, mortally wounded, Cic. Att. 14, 22, 1.—
B. Transf. (acc. to saucius, II. B. 2.), of the cultivation of the soil, to dig into, tear up the ground: “sauciet ut duram vomer aduncus humum,Ov. R. Am. 172: “terrae summam partem levi vomere,Col. 2, 2, 23; cf. the words vulnero, vulnus, cicatrix, etc.—
3. Poet., with se (cf. vulg. Engl., to get shot), to get drunk: haec anus admodum friguttit nimirum sauciavit se flore Liberi, Auct. ap. Fulg. 562, 25; cf. “percutio, in the same sense,Plaut. Cas. 3, 5, 20.—
II. Trop. (anteand post-class.; rare), to wound, hurt, injure, impair: “aculeata sunt, facta et famam sauciant,Plaut. Bacch. 1, 1, 30; cf.: “cor odio,id. ib. 2, 2, 35: “hoc modo sauciabatur salus hostium nesciorum,Amm. 24, 1, 14; App. M. 8, p. 205, 35.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, Letters to Atticus, 14.22.1
    • Cicero, Against Verres, 2.1.67
    • Cicero, Against Vatinius, 5.13
    • Plautus, Rudens, 3.4
    • Plautus, Bacchides, 1.1
    • Plautus, Casina, 3.5
    • Columella, Res Rustica, 2.2.23
    • Columella, Res Rustica, 4.24.17
    • Columella, Res Rustica, 4.4.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: