previous next
scaena , ae (falsely scēna , v. Prol. in Verg. p. 387 Rib.), f., = σκηνή.
B. Transf.
1. Of a place like a scene of a theatre, Verg. A. 1, 164.—
2. (Post-Aug.) Of the schools of rhetoric, as scenes for the display of eloquence: “at nunc adulescentuli deducuntur in scaenas scholasticorum, qui rhetores vocantur,Tac. Or. 35; cf. Plin Ep. 7, 17, 9.—
II. Trop.
1. The public stage, the public: “quia maxima quasi oratori scaena videatur contionis,Cic. de Or. 2, 83, 338; id. Planc. 12, 29: “ubi se a vulgo et scaena in secreta remorant Virtus Scipiadae et mitis sapientia Laeli,Hor. S. 2, 1, 71.—Prov.: scaenae servire, to show one's self, live in the public eye, Cic. Ep. ad Brut. 8, 2.—
2. Outward show, parade, pretext: scaena rei totius haec: Pompeius, tamquam Caesarem non impugnet, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 3; cf.: “ne quid scaenae deesset,Petr. 117, 10; Suet. Calig. 15: “scaenam ultro criminis parat,Tac. A. 14, 7 fin.
3. Appearance, character: “scaenam quam sponte sumpserat cum animă retinens,App. M. 4, 20, p. 151, 29.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Cicero, Letters to his Friends, 8.11.3
    • Cicero, For Plancius, 12.29
    • Cicero, For Lucius Murena, 19.38
    • Vergil, Aeneid, 1.164
    • Vergil, Aeneid, 1.429
    • Vergil, Aeneid, 4.471
    • Vergil, Georgics, 3.24
    • Horace, Satires, 2.1.71
    • Horace, Ars Poetica, 179
    • Tacitus, Annales, 14.7
    • Cicero, On Oratory, 2.83
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.416
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.983
    • Suetonius, Caligula, 15
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.27
    • Cicero, Brutus, 84.290
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: