Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

I.a knowing or being skilled in any thing, knowledge, science, skill, expertness, = cognitio, eruditio (freq. and class.).

(α). Absol.: “aut scire istarum rerum nihil, aut, etiamsi maxime sciemus, nec meliores ob eam scientiam nec beatiores esse possumus,” Cic. Rep. 1, 19, 32: “se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem referre,” id. ib. 5, 3, 5: “Antiochus ingenio scientiāque putatur excellere,” id. Ac. 2, 2, 4: “omnes trahimur ad cognitionis et scientiae cupiditatem ... omnis autem cogitatio aut in consiliis capiendis aut in studiis scientiae cognitionisque versabitur,” id. Off. 1, 6, 18 sq.; so (with cognitio) id. ib. 1, 44, 158; id. Fin. 5, 12, 34; 5, 18, 48 al.: “exercere altissimam eruditionem ac scientiam,” Quint. 1, 4, 6: “his difficultatibus duae res erant subsidio, scientia atque usus militum,” Caes. B. G. 2, 20; cf. so (with usus) infra, β: “nullam rem esse declarant in usu positam militari, quae hujus viri scientiam fugere possit,” Cic. Imp. Pomp. 10, 28: “notabo singulas res: etsi nullo modo poterit oratio mea satisfacere vestrae scientiae,” id. Phil. 2, 23, 57; id. de Or. 1, 20, 92: tuae scientiae excellenti ac singulari non multo plus quam nostri relictum est loci, i. e. for jurisprudence than for oratory, id. Fam. 4, 3, 4: “ars earum rerum est, quae sciuntur: oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientiā continetur,” id. de Or. 2, 7, 30: “etsi ars, cum eā non utare, scientiā tamen ipsā teneri potest,” in theory, theoretically, id. Rep. 1, 2, 2; so (opp. ars) id. Fin. 5, 9, 26; id. Ac. 2, 47, 146: “alter (Cratippus) te scientiā augere potest, altera (urbs Athenarum) exemplis,” id. Off. 1, 1, 1; id. de Or. 1, 14, 59: “jam efficaci do manus scientiae,” Hor. Epod. 17, 1: “trivialis scientia,” Quint. 1, 4, 27: cum tanta sit celeritas animorum ... tot artes tantae scientiae, tot inventa, requiring so great knowledge (scientiae is gen. sing.), Cic. Sen. 21, 78 (dub.; B. and K. bracket the words tantae scientiae); cf.: “physica ipsa et mathematica scientiae sunt eorum, qui, etc.,” id. de Or. 1, 14, 61.—Plur.: disciplinarum scientiae, Vitr. 3, praef. § 1. —

(β). With gen. obj.: “rerum magnarum atque artium scientiam consequi,” Cic. de Or. 1, 6, 20; (with cognitio rei) id. ib. 3, 29, 112: “Veneti scientiā atque usu nauticarum rerum reliquos antecedunt,” Caes. B. G. 3, 8: “sine regionum terrestrium aut maritimarum scientiā,” Cic. de Or. 1, 14, 60: “ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia,” id. Div. 2, 9, 23; so (opp. ignoratio) id. Leg. 1, 6, 18; id. Sull. 13, 39; id. Rep. 1, 6, 11: “astrologiae scientia,” id. ib. 1, 14, 22: “dialecticorum,” id. Or. 32, 113: “juris,” id. Leg. 1, 6, 18: “rei militaris,” id. Imp. Pomp. 10, 28; Caes. B. G. 3, 23; 7, 57: “oppugnationis (with artificium),” id. ib. 7, 29: “linguae Gallicae,” id. ib. 1, 47: “colendorum deorum (sanctitas),” Cic. N. D. 1, 41, 116: “verborum aut faciendorum aut deligendorum,” id. de Or. 2, 9, 36: qui in alienis morbis profitentur tenere se medicinae scientiam, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5: “fundendi aeris,” Plin. 34, 7, 18, § 46; 35, 12, 44, § 153 et saep.—

(γ). With in or de and abl. (rare): “scientia in legibus interpretandis,” Cic. Phil. 9, 5, 10: “in affectibus omnis generis movendis,” Quint. 10, 2, 27: “cujus scientiam de omnibus constat fuisse, ejus ignoratio de aliquo purgatio debet videri,” Cic. Sull. 13, 39.