previous next
scriptĭo , ōnis, f. id.,
I.a writing (almost confined to Cic.). *
I. In gen., the art of writing: “quae (lippitudo) impediat scriptionem meam,Cic. Att. 10, 17, 2.—
II. In partic.
A. A composing in writing, composition: “nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum scriptio,Cic. Brut. 24, 92: “causam scriptione dignam,id. Fam. 9, 12, 2: “instituta scriptio,id. de Or. 2, 1, 5: “genus scriptionis,id. Inv. 1, 12, 17; cf. id. Or. 11, 37: “ex scriptione interpretari,according to the letter, literally, id. Inv. 1, 38, 68. —Plur.: “impulsi sumus ad philosophiae scriptiones,Cic. Tusc. 5, 41, 121 (also ap. Non. 174, 19).—*
B. A note, bond: avarus fenerator spe lucri Rem scriptione duplicarat, Varr. ap. Non. 174, 17.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.12.2
    • Cicero, Letters to Atticus, 10.17.2
    • Cicero, On Oratory, 2.1
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.41
    • Cicero, Brutus, 24.92
    • Cicero, Orator, 11.37
    • Cicero, De Inventione, 1.12
    • Cicero, De Inventione, 1.38
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: