I.one who cuts or cuts off, a cutter (rare but class.).
I. Lit.: “zonarius,” a cutpurse, Plaut. Trin. 4, 2, 20: “collorum,” a cutthroat, Cic. Rosc. Am. 29, 80 (v. II.); so id. ib. 31 fin.: “feni,” a haycutter, mower, Col. 11, 1, 12.—
II. Publicists' t. t., a bidder, purchaser at a public sale of goods captured or confiscated by the State (cf. quadruplator): “sectores vocantur qui publica bona mercantur,” Dig. 4, 146: “cum de bonis et de caede agatur, testimonium dicturus est is, qui et sector est et sicarius: hoc est, qui et illorum ipsorum bonorum, de quibus agitur, emptor atque possessor est et eum hominem occidendum curavit, de cujus morte quaeritur,” Cic. Rosc. Am. 36, 103: “sector sis,” id. Phil. 2, 26, 65: “Pompeii (sc. bonorum),” id. ib. 13, 14, 30; Crassus ap. Cic. Fam. 15, 19, 3: “ubique hasta et sector,” Tac. H. 1, 20: “hastae subjecit tabernas, nec sector inventus est,” Flor. 2, 6, 48; Pacat. Pan. Theod. 25, 28; Claud. IV. Cons. Hon. 496; cf. Ps.-Ascon. ap. Cic. Verr. 2, 1, 20, § 52, p. 172, and 2, 1, 23, § “61, p. 177 Orell.—In a double sense, with the signif. I.: nescimus per ista tempora eosdem fere sectores fuisse collorum et bonorum?” cutthroats and cutpurses, Cic. Rosc. Am. 29, 80. —*
B. Trop.: “hinc rapti pretio fasces sectorque favoris Ipse sui populus,” seller of his favor, Luc. 1, 178.—
III. Geometrical t. t., the sector of a circle, that part of a circle included between any two radii and an arc, Boëth. Art. Geom. p. 379, 13.