previous next
sēdĭtĭōsus , a, um, adj. seditio.
II. Transf.
a. In gen., quarrelsome: “ego illam (Clodiam) odi. Ea est enim seditiosa: ea cum viro bellum gerit, etc.,Cic. Att. 2, 1, 5.—
b. Exposed to discord, troubled: “seditiosa ac tumultuosa vita,Cic. Inv. 1, 3, 4.—Adv.: sēdĭtĭōsē , seditiously (acc. to I.), Cic. Clu. 1, 2; id. Mil. 3, 8; Liv. 4, 6; Tac. A. 3, 12.—Comp., Tac. H. 5, 12.—Sup., Cic. Att. 2, 21, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (23 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (23):
    • Cicero, Letters to Atticus, 2.1.5
    • Cicero, Letters to Atticus, 2.21.5
    • Caesar, Gallic War, 1.17
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 1.2
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 37.103
    • Cicero, For Milo, 3.8
    • Cicero, Philippics, 1.9.22
    • Suetonius, Divus Julius, 12
    • Suetonius, Divus Julius, 70
    • Tacitus, Annales, 1.44
    • Tacitus, Annales, 3.12
    • Tacitus, Historiae, 2.66
    • Tacitus, Historiae, 3.50
    • Tacitus, Historiae, 5.12
    • Cicero, On Oratory, 2.11
    • Livy, The History of Rome, Book 4, 6
    • Livy, The History of Rome, Book 6, 20
    • Cicero, De Legibus, 3.19
    • Cicero, De Republica, 1.19
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 1.40
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 10.2.12
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 9.4.16
    • Cicero, De Inventione, 1.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: