previous next
sēdŭlĭtas , ātis, f. sedulus.
I. Assiduity, application, zeal, earnestness, sedulousness, sedulity (class.; syn. diligentia): Balbi quoque Cornelii operam et sedulitatem laudare possum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 2; cf.: “pro sedulitate ac diligentiā,Suet. Galb. 12 fin.; “of ants: qui labor, quae sedulitas,Plin. 11, 30, 36, § 109; Cic. Caecin. 5, 14; id. Arch. 10, 25: “ne mea sedulitas aut insidiosa aut inpudens videretur,id. Agr. 2, 5, 12 al.; Col. 6, 27, 1; Plin. Ep. 3, 18, 6: “multae sedulitatis anus,Ov. F. 3, 668: “non sentitur sedulitate labor,id. ib. 4, 434; id. P. 3, 8, 18: “officiosa sedulitas et opella forensis,Hor. Ep. 1, 7, 8 et al.—*
II. With an invidious implication, officiousness, obtrusiveness: “sedulitas stulte quem diligit urget,Hor. Ep. 2, 1, 260.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Letters to his Friends, 8.11.2
    • Cicero, For Archias, 10.25
    • Cicero, On the Agrarian Law, 2.5.12
    • Cicero, For Aulus Caecina, 5.14
    • Suetonius, Galba, 12
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 11.109
    • Pliny the Younger, Epistulae, 3.18.6
    • Ovid, Ex Ponto, 3.8
    • Columella, Res Rustica, 6.27.1
    • Ovid, Fasti, 3
    • Ovid, Fasti, 4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: