I.sundered, separate, apart (syn. separatus).
I. Adj. (so only ante- and post-class.): seorsum atque diversum pretium, Cato ap. Fest. s. v. optionatus, p. 201 Müll.: vocabulum, id. ap. Gell. 7, 10, 2: “syllabae,” Ter. Maur. p. 2398 P.: “seorsa quae (videor tractasse),” id. p. 2439 fin. ib.; cf. “studia,” Aus. Idyll. 17, 5.—Hence,
II. Adv.: sĕorsum (often erroneously written sĕorsim ; collat. form sĕor-sus , Plaut. Rud. 5, 2, 27; Afran. ap. Charis, p. 195 P.; Lucr. 4, 494; 5, 448; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 3 Orell. N. cr.; Liv. 9, 42, 8 Weissenb.; in both forms in the poets; usu. dissyl.; but trisyl. Lucr. 3, 551; 4, 491. —Another collat. form sorsum , Plaut. As. 2, 2, 95; Lucr. 3, 631 sq.; 4, 495; 5, 447; cf. Lachm. ad Lucr. 2, 1061), asunder, separately, apart (syn. separatim; freq., but mostly ante-class.; not found in Cæs., Verg., or Hor.; and in Cic. only once, in the etymological definition of the word seditio).
(α).
With ab: “me hodie senex seduxit solum, sorsum ab aedibus,” Plaut. As. 2, 2, 95 Fleck.; so, “seorsum ab rege exercitum ductare,” Sall. J. 70, 2: “seorsum tractandum est hoc ab illo,” Auct. Her. 3, 4, 7: seorsum a collegā omnia paranda, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 3: “abs te seorsum sentio,” otherwise, differently, Plaut. Capt. 3, 5, 52; cf.; ut abs te seorsus sentiam De uxoriā re, Afran. ap Charis, p. 195 P.—
(β).
With abl. (Lucretian): “seorsum corpore,” Lucr. 3, 564: “animā,” id. 3, 631 MSS. (Lachm. and Munro, animae).—
(γ).
Absol.: quā arte natio sua separata seorsum, Cato ap. Charis. p. 195; Lucr. 5,447 sq.: “in aediculam istanc seorsum concludi volo,” Plaut. Ep 3, 3, 20; “in custodiā habitus,” Liv. 9, 42, 8; cf. id. 22, 52, 3: “castris positis, Auct. B. Afr. 48, 2: ea dissensio civium, quod seorsum eunt alii ad alios, seditio dicitur,” Cic. Rep. 6, 1, 1: omnibus gratiam habeo, et seorsum tibi praeterea, * Ter. Ad. 5, 9, 14: “proin, viator, hunc deum vereberis, Manumque seorsum habebis,” wilt hold afar, Cat. 20, 17