previous next
singillātim or singŭlātim (in many MSS. also sigillātim ; contr. collat. form singultim ), adv. singuli,
I.one by one, singly (class.): sic singillatim nostrum unusquisque movetur, Lucil. ap. Non. 176, 11: “singillatim potius quam generatim atque universe loqui,Cic. Verr. 2, 5, 55, § 143: “singillatim de uno quoque genere dicere,id. Inv. 1, 30, 49; Ter. Phorm. 5, 8 (9), 43; Lucr. 2, 153; 4, 105; Caecil. and Cael. ap. Non. 176, 8 sq.; Cic. Mil. 1, 52, 98 and 99; 1, 55, 107; id. Tusc. 5, 33, 94; id. Phil. 2, 36, 92; id. Div. in Caecil. 15, 50; 22, 72; Caes. B. G. 3, 2 Oud. N. cr.; 5, 4; 5, 52; Sall. C. 49, 4; Suet. Aug. 9; id. Claud. 29.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Caesar, Gallic War, 3.2
    • Cicero, Divinatio against Q. Caecilius, 15.50
    • Cicero, Against Verres, 2.5.143
    • Cicero, For Milo, 1.52
    • Cicero, Philippics, 2.36.92
    • Suetonius, Divus Augustus, 9
    • Terence, Phormio, 5.8
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.153
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.105
    • Suetonius, Divus Claudius, 29
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.33
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 49
    • Cicero, De Inventione, 1.30
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: