previous next
sŏdālĭtas , ātis, f. sodalis.
I. Lit., fellowship, companionship, brotherhood, friendship, intimacy; abstr. and concr. (class.; cf. “societas): sodalitas familiaritasque,Cic. Verr. 2, 1, 37, § 94: “summā nobilitate homo, cognatione, sodalitate, collegio,id. Brut. 45, 166: “intima sodalitas,Tac. A. 15, 68.—Concr.: “nunc ego de sodalitate solus sum orator datus,Plaut. Most. 5, 2, 5. —Plur.: “aliquem a sodalitatibus abducere,Gell. 20, 4, 3.—
II. Transf.
A. A society, association of any kind, esp. for religious purposes (syn. sodalicium): “fera quaedam sodalitas et plane pastoricia germanorum Lupercorum,Cic. Cael. 11, 26: “SODALITAS PVDICITIAE SERVANDAE,Inscr. Orell. 2401.—
B. A company assembled for feasting, a banqueting - club: “sodalitates autem me quaestore constitutae sunt sacris Idaeis ... epulabar igitur cum sodalibus modice, etc.,Cic. Sen. 13, 45.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 2.3.5
    • Cicero, For Marcus Caelius, 11.26
    • Cicero, Against Verres, 2.1.94
    • Cicero, For Plancius, 15.37
    • Tacitus, Annales, 15.68
    • Plautus, Mostellaria, 5.2
    • Cicero, De Senectute, 13
    • Gellius, Noctes Atticae, 20.4.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: