I.firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).
I. Lit.: individua et solida corpora (sc. ἀτόμοι), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98: “terra solida et globosa,” id. N. D. 2, 39, 137: “columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),” id. Div. 1, 24, 48; cf. “cornua (opp. cava),” Plin. 11, 37, 45, § 127: “lapides,” Sen. Q. N. 3, 25, 6: “corpus,” Ter. Eun. 2, 3, 27: “paries vel solidus vel fornicatus,” Cic. Top. 4, 22: “sphaera solida atque plena,” id. Rep. 1, 14, 22; cf.: “crateres auro solidi,” Verg. A. 2, 765: “ex solido elephanto,” id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552: “aera,” id. ib. 9, 809: “telum solidum nodis,” id. ib. 11, 553: “vasa auro solida,” Tac. A. 2, 33; 13, 10: “solidum ex auro signum,” Just. 39, 2, 5: “nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,” Ov. F. 6, 404; so, “ripa,” id. ib. 14, 49: “sedes (opp. aër),” id. ib. 2, 147: “navis ad ferendum incursum maris solida,” Sen. Ep. 76, 13: “sit solidum quodcumque subest,” Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. —Comp.: “solidior caseus factus,” Col. 7, 8, 4. —Sup.: “solidissima materiaï corpora (opp. mollia),” Lucr. 1, 565; 1, 951: “tellus,” Ov. M. 15, 262.—Subst.: sŏlĭdum , i, n., a solid substance, solidity: “cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,” Cic. N. D. 2, 18, 47: “nihil tangi potest, quod careat solido,” id. Univ 4, 11; cf.: “quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,” id. N. D. 1, 27, 75: “inane abscindere soldo,” Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78: “fossa fit ad solidum,” to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821: “finditur in solidum cuneis via,” into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231: “neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,” Tac. A. 4, 62: “solido procedebat elephas in pontem,” on solid ground, Liv. 44, 5.—
B. Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus): “usurā, nec eā solidā, contentus est,” Cic. Att. 6, 1, 3: “militia semestri solidum stipendium accipere,” Liv. 5, 4: “solida taurorum viscera,” Verg. A. 6, 253: “ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,” Plin. 8, 14, 14, § 36: “quibus solida ungula,” id. 10, 63, 83, § 173: “motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,” Just. 30, 4, 3: “ut decies solidum exsorberet,” i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.: “partem solido demere de die,” Hor. C. 1, 1, 20: “annus,” Liv. 1, 19: “hora,” Juv. 11, 205: “parum solidum consulatum explere,” incomplete, Liv. 4, 8 fin.: “vos, quibus...solidae suo stant robore vires,” Verg. A. 2, 639.—As substt.
1. In gen.: sŏlĭdum , i, n., the whole sum: “ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,” Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—
2. In partic.: sŏlĭdus , i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—
II. Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis; “opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,” Plaut. Merc. 2, 3, 44; so, “fides,” Tac. H. 2, 7: “solida et robusta et assidua frequentia,” Cic. Planc. 8, 21: “solida atque robusta eloquentia,” Quint. 10, 1, 2: “solida ac virilis ingenii vis,” id. 2, 5, 23: “est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,” Cic. Tusc. 3, 2, 3: “judicia solida et expressa,” id. Planc. 12, 29: “justitiae effigies,” id. Off. 3, 17, 69: “quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,” id. Fin. 1, 18, 61: “suavitas austera et solida,” id. de Or. 3, 26, 103: “solida veraque laus,” id. Sest. 43, 93; cf.: “solida laus ac vera dignitas,” id. Vatin. 3, 8: “gloria (with vera),” id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14: “nulla utilitas (with puerilis delectatio),” Cic. Fin. 1, 21, 72: “salus,” Plaut. Bacch. 2, 2, 10: “gratia,” id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576: “beneficium,” Ter. Eun. 5, 2, 32: “gaudium,” id. And. 4, 1, 24: “libertas,” Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9: “fides,” id. H. 2, 79: “mens,” firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4: “solidum opus doctrinae,” Val. Max. 4, 1, ext. 1: “in solidiore aliquo scripti genere,” Sen. Contr. 1, 8, 16: “gravior solidiorque sententia,” Gell. 11, 13, 8: “virtus,” Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5: “vinum,” Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.: “quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,” Cic. Pis. 25, 60: “multos in solido rursus Fortuna locavit,” in safety, Verg. A. 11, 427; cf.: “praesentia bona nondum tota in solido sunt,” Sen. Ben. 3, 4, 2: “nostra gloria, cum sit ex solido,” Curt. 9, 2, 14: “ut salus ejus locetur in solido,” Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.
A. sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly: “dinoscere cautus Quid solidum crepet,” Pers. 5, 25: “Venus irata solidum,” App. M. 5, p. 171, 24.—
B. sŏlĭdē (not in Cic.).