I. Lit., a casting or drawing of lots (rare for the class. sortitio): “specula in sortitu'st mihi,” Plaut. Cas. 2, 4, 27: “si pluribus de rebus uno sortitu retulisti,” Cic. Dom. 19, 50; plur.: “quae sortitus non pertulit ullos,” i. e. for whom no lots were cast, Verg. A. 3, 323.—
II. Transf. *
B. (Like sors, II. C.) Lot, fate, destiny, Stat. Th. 12, 557.