previous next
spĕcĭo (spĭcĭo ,
I.v. infra), spexi, 3, v. a. Sanscr. spac-, see; Gr. σκέπ-τομαι, σκοπός; Lat.: specto, speculum, etc., to look, look at, behold (ante-class.): quod nos cum praepositione dicimus aspicio apud veteres sine praepositione spicio dicebatur, Fest. s. v. auspicium, p. 2 Müll.: spectare dictum ab specio antiquo, quo etiam Ennius usus: vos epulo postquam spexit, et quod in auspiciis distributum est, qui habent spectionem, qui non habeant; “et quod in auguriis etiam nunc augures dicunt avem specere ... Speculum, quod in eo specimus imaginem, etc.,Varr. L. L. 6, § 82 Müll. (Vahl. has restored the verse of Ennius, Ann. 402, in this way: quos ubi rex populos spexit de cantibus celsis; cf. infra, Fest. p. 330 Müll.); cf.: “posteaquam avim de templo Anchisa spexit,Naev. B. Pun. 1, 10: “spicit quoque sine praepositione dixerunt antiqui. Plautus (Mil. 3, 1, 100): flagitium est, si nihil mittetur, quo supercilio spicit. Et spexit, Ennius, l. VI.: quos ubi rex ... spexit de montibu' celsis,Fest. p. 330 Müll.; cf. “Cato ib. s. v. spiciunt, p. 344: nunc specimen specitur, nunc certamen cernitur,Plaut. Cas. 3, 1, 2; id. Bacch. 3, 2, 15: “nisi mihi credis, spece,id. Truc. 5, 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Plautus, Casina, 3.1
    • Plautus, Bacchides, 3.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: