I. Lit., to thicken, make thick, condense (poet. and in post-Aug. prose; esp. freq. in Pliny the elder; cf. “denso): omne lac igne spissatur,” Plin. 11, 41, 96, § 238; so, “spissatum lac,” id. 20, 7, 24, § 58: “farinae modo spissatur in panem,” id. 13, 4, 9, § 47: “ignis densum spissatus in aëra transit,” Ov. M. 15, 250; cf. Luc. 4, 77: “(aquilo) sanum corpus spissat,” Cels. 2, 1 med.; cf. Plin. 26, 13, 83, § 134; Sen. Ep. 90, 10.—*
spisso , āvi, ātum, 1, v. a. id..