previous next
sponsor , ōris, m. spondeo, one who becomes answerable for another.
I. Lit., a bondsman, surety (cf.: vas; gen. vadis, praes, vindex): “de tuo negotio, quod sponsor es pro Pompeio, si Galba consponsor tuus redierit, non desinam cum illo communicare,Cic. Fam. 6, 18, 3: “sponsores et creditores L. Trebellii,id. Phil. 6, 4, 11; cf. id. Quint. 23, 73: “sponsor promissorum alicujus,id. Att. 15, 15, 2; 1, 10, 6; cf. id. ib. 1, 8, 2: si Pompeius mihi testis de voluntate Caesaris et sponsor est illi de meā, id. Prov. Cons. 18, 43; cf.: “vel testis opinionis meae vel sponsor humanitatis tuae,id. Fam. 7, 5, 2: “quem, inquis, deorum sponsorem accepisti?Sen. Ep. 82, 1; cf.: “(Hymenaeus) mihi conjugii sponsor et obses erat,Ov. H. 2, 34. —Poet., of a goddess: “sponsor conjugii stat Dea picta sui,Ov. H. 16, 114.—
II. Transf. (eccl. Lat.), a godfather, godmother, sponsor, Tert. Bapt. 18 med.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Letters to his Friends, 6.18.3
    • Cicero, Letters to his Friends, 7.5.2
    • Cicero, Letters to Atticus, 15.15.2
    • Cicero, Philippics, 6.4.11
    • Seneca, Epistulae, 82.1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: