previous next
stĭpŭlo , āre, 1, v. a. (collat. form of stipulor),
I.to exact, bargain for, stipulate, Symm. Ep. 1, 11: ἐπερωτῶ, stipulo, Gloss.; mostly pass.: Suetonius autem passivo protulit in IIII. Pratorum, Laetoria, quae vetat minorem annis viginti quinque stipulari (ἐπερωτᾶσθαι), Prisc. 8, 4, 21, p. 794 P.; cf. id. 18, 19, 149, p. 1164 ib.—Part. pass.: “pecunia stipulata (for promissa),Cic. Rosc. Com. 5, 14.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Cicero, For Quintus Roscius the Actor, 5.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: