I.sweetness, pleasantness, agreeableness (class. and freq.).
I. To the senses: “is (piscis) habet suavitatem,” Plaut. As. 1, 3, 27: “quid suavitatem piscium dicam?” Cic. N. D. 2, 64, 160: “(muriatica) Sine omni lepore et sine suavitate,” Plaut. Poen. 1, 2, 33: “cibi,” Cic. Phil. 2, 45, 115: “odorum,” id. Sen. 17, 59: “coloris,” id. Opt. Gen. 3, 8: “me tuus sonus et suavitas ista delectat: omitto verborum ... sed hanc dico suavitatem, quae erit ex ore,” id. de Or. 3, 11, 42: “villa mirificā suavitate,” id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3 et saep.—Plur.: “ut conquirat undique suavitates,” Cic. Off. 3, 33, 117; Lact. 7, 5, 23 al.—
II. To the mind or feelings: “mira quaedam in cognoscendo suavitas et delectatio,” Cic. de Or. 1, 43, 193: “humanitatis,” id. Cael. 11, 25: “quem omnes amare meritissimo pro ejus eximiā suavitate debemus,” id. de Or. 1, 55, 234: “sermonum atque morum,” id. Lael. 18, 66: “studiorum,” id. Rep. 1, 4, 7: “mira carminibus dulcedo, mira suavitas, mira hilaritas,” Plin. Ep. 3, 1, 7.— Plur.: “propter multas suavitates ingenii, officii, humanitatis tuae,” Cic. Fam. 3, 1, 1.