I.to listen secretly, to eavesdrop (rare but class.): “subauscultando excipere voces,” Cic. de Or. 2, 36, 153: “opprime os: is est, etiam subauscultemus,” Plaut. As. 3, 2, 40: “tace, subauscultemus, ecquid de me fiat mentio,” id. Mil. 4, 2, 3: “videntur subauscultare quae loquor,” Cic. Att. 10, 18, 1: “viris subauscultantibus pariete interposito,” id. Top. 20, 75.
sŭb-ausculto , āvi, ātum, 1, v. a.,