I.done suddenly or in haste, sudden, hasty: “ad eum exercitum explendum Latini Hernicique dare Quintio subitarios milites (ita tum repentina auxilia appellabant) jussi,” Liv. 3, 4, 11; so, “milites (corresp. to tumultuarii),” id. 40, 26, 6: “exercitus,” id. 3, 30, 3; 31, 2, 6; 41, 17, 9: “res,” Plaut. Mil. 2, 2, 70: “aedificia,” Tac. A. 15, 39: “gradus theatri (with scena in tempus structa),” id. ib. 14, 20: “dictio,” a speaking extempore, Gell. 9, 15, 5: “consilium,” App. M. 9, p. 228, 17.—Plur. subst. n.: “subitaria ista nostra,” off-hand sayings, App. de Deo Socr. p. 104.
sŭbĭtārĭus , a, um, adj. id.,