I.that may be got over or surmounted. *
I. Lit.: “murus,” Liv. 25, 23, 12.—
II. Trop., that may be overcome or subdued, conquerable, superable (very rare): “non est per vim superabilis ulli,” Ov. Tr. 5, 8, 27: “invictos et nullis casibus superabiles Romanos praedicabant,” Tac. A. 2, 25: “an talis caecitas ac debilitas ope humanā superabiles forent,” i. e. curable, id. H. 4, 81.