previous next
super-vīvo , xi, ĕre, v. n.,
I.to outlive, survive (post-Aug.; cf. supersum); with dat.: “Olympias non diu filiis supervixit,Just. 28, 3, 3: “gloriae suae triginta annis,Plin. Ep. 2, 1, 2: “expeditioni superfuit et supervixit,Flor. 2, 2, 14; Spart. Had. 15; App. M. 1, p. 108, 27; 4, p. 147, 22.—Absol., Suet. Caes. 89; Vulg. Exod. 21, 21; Amm. 18, 3, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Old Testament, Exodus, 21.21
    • Suetonius, Divus Julius, 89
    • Pliny the Younger, Epistulae, 2.1.2
    • Florus, Epitome Rerum Romanorum, 2.2.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: