I.to lift up, raise, elevate (syn.: erigo, elevo).
I. In gen. (only poet.): “terga (i. e. humum),” to throw up, cast up, Verg. G. 1, 97: “undas (Nilus),” Luc. 10, 225: “aura lintea Suscitat,” swells, fills, Ov. H. 5, 54: “aures,” to erect, prick up, Val. Fl. 2, 125: “vulturium a cano capite,” to scare away, Cat. 68, 124: “pulverem pede,” Val. Max. 9, 3, ext. 3.—
II. In partic.
A. To build, erect (ante- and postclass.): “delubra deum,” Lucr. 5, 1166: “basilicas et forum in tantam altitudinem, ut, etc.,” Eum. Pan. ad Const. 22 med.—
B. Of persons sleeping, at rest, or quiet; of things at rest, etc., to stir up, rouse up, arouse, awaken; to set in motion, encourage, incite (the predom. signif. of the word; “syn. expergefacio): aliquem e somno,” Cic. Tusc. 4, 19, 44: “aliquem e molli quiete,” Cat. 80, 4: “quae me somno suscitet,” Plaut. Mil. 3, 1, 96: “hic deposuit caput et dormit: suscita,” id. Most. 2, 1, 35: “se ad suom officium,” id. Rud. 4, 2, 17: “in arma viros,” Verg. A. 9, 463; 2, 618: “te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo,” Cic. Rosc. Com. 13, 37: “tacentem musam,” Hor. C. 2, 10, 19: “oscinem corvum prece suscitabo Solis ab ortu,” will invoke, id. ib. 3, 27, 11: “ut te (aegrotum) Suscitet,” would restore, revive, id. S. 1, 1, 83: “mortuos,” to awaken, resuscitate, Aug. Serm. Verb. Dom. 44, 2; 44, 1; 44, 3 sq.: “Cupido Suscitat affixam maestis Aeetida curis,” Val. Fl. 8, 233: “Vesbius attonitas acer cum suscitat urbes,” startles, id. 3, 209: “si te suscitat Oceanus,” Mart. 6, 9, 2: “quā te suscitat,” id. 3, 95, 10; 5, 36, 5: “suscitatus,” raised from the dead, Aug. Serm. Verb. Dom. 44.—
b. Of things concr. or abstr.: “cinerem et sopitos suscitat ignes,” stirs up, rekindles, Verg. A. 5, 743: “ignes hesternos,” Ov. M. 8, 642; cf.: “exstinctos ignes (i. e. amoris),” id. A. A. 3, 597: “crepitum,” to raise, excite, Prop. 2, 4, 14: “clamores,” Phaedr. 5, 5, 28: fictas sententias, to bring forth, produce, invent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 40, 88 (Trag. v. 447 Vahl.): bellum civile, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3: “vim suscitat ira,” Verg. A. 5, 454: “saevam caedem,” id. ib. 12, 498: “sensus tuos,” Sen. Agam. 789: “ne sopitam memoriam malorum oratio mea suscitet,” Nazar. Pan. ad Const. 8: “ensis ad tympana,” Claud. in Eutr. 2, 281.