I.a looking up or upwards (poet. and in postAug. prose).
I. Lit.: “color nigricans aspectu idemque suspectu refulgens,” Plin. 9, 38, 62, § 135: “in suspectu esse,” id. 37, 9, 40, § 123; 21, 8, 22, § 45.—
B. Poet., transf., a height: “Tartarus ipse Bis patet in praeceps tantum ... Quantus ad aetherium caeli suspectus Olympum,” Verg. A. 6, 579: “turris erat vasto suspectu,” id. ib. 9, 530.—
II. Trop., high regard or esteem, respect: “honorum,” Ov. F. 5, 31: “nimius sui suspectus,” Sen. Ben. 2, 26: “facta ejus dictaque quanto meruit suspectu celebramus,” id. Cons. ad Marc. 5, 2.—Plur., Vitr. 7 praef. fin.