I.a syllable.
I. Lit., Plaut. Bacch. 3, 3, 29: “syllaba brevior aut longior,” Cic. Par. 3, 2, 26: “syllabarum numerus,” id. de Or. 3, 47, 183: “syllaba longa brevi subjecta,” Hor. A. P. 251: “syllaba prima brevis,” Ov. P. 4, 12, 12; Quint. 1, 5, 62; 7, 9, 13; Sen. Ep. 117, 5; 88, 42 et saep.: “jurisconsultus, auceps syllabarum,” a word-catcher, captious critic, caviller, Cic. de Or. 1, 55, 236.—*