I. That happens by chance, accidental, casual (so very rare; cf. “fortuitus): sed quid hoc, quod picus ulmum tundit? hau temerarium'st,” Plaut. As. 2, 1, 14: “non temerarium est, ubi dives blande appellat pauperem,” id. Aul. 2, 2, 7: quaestus temerarius incertusque, Fest. s. v. navalis scriba, p. 169 Müll.; “tributum temerarium,” id. p. 364, b, ib.; cf. Becker, Antiq. 3, 2, p. 129 sq. —
II. Rash, heedless, thoughtless, imprudent, inconsiderate, indiscreet, unadvised, audacious (freq. and class.; “syn.: audax, audens): temulenta mulier et temeraria,” Ter. And. 1, 4, 2: “homines temerarii atque imperiti,” Caes. B. G. 6, 20: “hominem esse barbarum, iracundum, temerarium,” id. ib. 1, 31: “caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas,” Cic. Inv 1, 2, 2: “non sum tam temerarius nec audax,” Mart. 4, 43, 2: “parce meo, juvenis, temerarius esse periclo,” Ov. M. 10, 545.— “Of things: ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa,” Cic. Caecin. 12, 34; id. N. D. 1, 1, 1; Liv. 25, 37, 17: “duabus animi temerariis partibus conpressis,” Cic. Div. 1, 29, 61: consilium, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 2; “vox, Liv 23, 22, 9: virtus,” Ov. M. 8, 407: “error,” id. ib. 12, 59: “querela,” id. Tr. 5, 13, 17: “bella,” id. M. 11, 13: “tela,” i. e. sent thoughtlessly, id. ib. 2, 616: “temerarium est, ante crassitudinem pollicarem viti imperare,” Plin. 17, 22, 35, § 177: “temerarium est, secundis non esse contentum,” Plin. Ep. 4, 9, 10.