previous next
testĭfĭcor , ātus, 1,
I.v. dep. a. [1. testisfacio].—
I. To bear witness, give evidence, attest, testify (class.; esp. freq. in Cic.; cf. testor).
B. Transf., to show, demonstrate, exhibit, publish, bring to light, etc.: “testificabar sententiam meam,Cic. Att. 8, 1, 2: “amorem meum,id. Fam. 2, 4, 2: “auctam lenitatem suam,Tac. A. 14, 12: “edicto non longam sui absentiam fore,id. ib. 15, 36: antiquas opes. Ov. F. 2, 302: “hospitis adventum dei,id. ib. 1, 240; cf.: “natalem tuum,id. Am. 1, 8, 94.—
II. To call to witness (rare); deos hominesque amicitiamque nostram testificor, me tibi praedixisse, etc., Cael. ap Cic. Fam. 8, 16, 1; Cic. Att. 10, 9, A. 1: “homines, deam,Ov. H. 20, 160; 21, 134: “Stygiae numen aquae,id. F. 5, 250.— Hence,?*! testĭfĭcātus , a, um, in a pass. sense: “mihi nota fuit et abs te aliquando testificata tua voluntas omittendae provinciae,made known, averred, exhibited. Cic. Att. 1, 17, 7: “mira sed et scaenā testificata loquar,Ov. F. 4, 326.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Cicero, Letters to his Friends, 2.4.2
    • Cicero, Letters to his Friends, 8.16.1
    • Cicero, Letters to Atticus, 10.9
    • Cicero, Letters to Atticus, 1.17.7
    • Cicero, Letters to Atticus, 8.1.2
    • Cicero, Against Verres, 2.5.17
    • Cicero, For Aulus Caecina, 16.45
    • Cicero, Philippics, 6.3.5
    • Tacitus, Annales, 14.12
    • Cicero, On Oratory, 2.55
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.11
    • Cicero, Orator, 10.35
    • Ovid, Fasti, 1
    • Ovid, Fasti, 2
    • Ovid, Fasti, 4
    • Ovid, Fasti, 5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: