previous next
tortŭōsus , a, um, adj. tortus.
I. Full of crooks or turns, winding, tortuous (class.).
A. Lit.: “est autem (alvus) multiplex et tortuosa,Cic. N. D. 2, 54, 136: “loca,id. ib. 2, 57, 144: “serrula,id. Clu. 64, 180: “per tortuosi amnis sinus flexusque,Liv. 27, 47, 10: “serpens,Vulg. Isa. 27, 1: coluber, id. Job, 26, 13.—Comp.: “quiddam tortuosius,Plin. 11, 46, 106, § 255.—
B. Trop., entangled, involved, complicated, confused: “tortuosum genus disputandi,Cic. Ac. 2, 31, 98: “visa quaedam tortuosa et obscura,id. Div. 2, 63, 129: “ingenium,id. Lael. 18, 65: “res anxiae et tortuosae,Gell. 13, 11, 4.—Sup.: “quis aperit tortuosissimam istam et implicatissimam nodositatem?Aug. Conf. 2, 10. —*
II. Painful, torturing: “rusci radix bibitur in tortuosiore urinā,” i. e. in strangury, Plin. 21, 27, 100, § 173.—* Adv.: tortŭōsē , crookedly, tortuously: “procedat serpens,Tert. adv. Valent. 4, 43 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Old Testament, Isaiah, 27.1
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 64.180
    • Livy, The History of Rome, Book 27, 47.10
    • Cicero, De Divinatione, 2.63
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.54
    • Cicero, De Amicitia, 18
    • Gellius, Noctes Atticae, 13.11.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: