previous next
tranquillo , āvi, 1, v. a. tranquillus,
I.to make calm or still, to calm, still.
I. Lit. (very rare; “syn. sereno): mare tranquillatur oleo,Plin. 2, 103, 106, § 234. —
B. Transf.: “vultum,” i. e. to clear up, brighten, Plaut. Capt. 1, 2, 21.—
II. Trop., to calm, compose, tranquillize (class.): “ut aut perturbentur animi aut tranquillentur,Cic. Top. 26, 98: “animos,id. Fin. 1, 16, 50: “tranquillatis rebus Romanis,Nep. Att. 4, 5: “quid pure tranquillet, honos an dulce lucellum,Hor. Ep. 1, 18, 102.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Plautus, Captivi, 1.2
    • Cornelius Nepos, Atticus, 4.5
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.16
    • Cicero, Topica, 26.98
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: