I.gen. plur. trecentūm. Cic. Dom. 44, 116; Liv. 22, 37), num. adj. tres-centum, three hundred: “nummi Philippii,” Plaut. Poen. 1, 1, 38: “Leonidas se in Thermopylis trecentosque eos, quos eduxerat Spartā, opposuit hostibus,” Cic. Fin. 2, 30, 97: “ad trecentos viros trucidavit,” id. Phil. 3, 4, 10: “juvenes,” Verg. A. 10, 173: usque ad milia basiem trecenta, Cat. 48, 3; so, “trecenta milia,” id. 9, 2; Hor. Ep. 2, 2, 164: “trecenta debet Titius,” Mart. 4, 37, 2: “a sene postquam patruo venere trecenta,” id. 12, 70, 7.—To denote an indefinitely large number: “causae,” Plaut. Mil. 2, 2, 95: “versus,” id. Pers. 3, 3, 6: “verba,” id. Trin. 4, 2, 122: “amatorem trecentae Pirithoum cohibent catenae,” Hor. C. 3, 4, 79: “amici,” Cat. 9, 2.
trĕcenti (trĭcenti , Col. 5, 2, 5), ae, a (