previous next
trĭpartītus or -pertītus , a, um, Part. [ter-partior],
I.divided or divisible into three parts, threefold, tripartite (rare, but good prose): “ea causa tripertita erit in accusatione,Cic. Verr. 2, 3, 5, § 12: “qui tripertitas orbis terrarum oras atque regiones notavit,id. Sest. 61, 129: “tripartita ab iis inducitur ratio bonorum,id. Ac. 1, 5, 21: “divisio tripartita (al. tripertita),id. Off. 3, 2, 9: “exercitus,Tac. A. 2, 74: “jus privatum, quod tripartitum est,Just. Inst. 1, 1, 4.— Substt
1. Trĭpertīta , ōrum, n., the title of a treatise by Sex. Aelius: “exstat illius (Sex. Aelii) liber, qui inscribitur Tripertita,Dig. 1, 2, 2, § 38.—
2. Trĭpertīta , ae, f., the title of a comedy by Novius, Non. 218, 15.—Adv.: trĭpartītō (-pertītō ), in or into three parts: “qui bona dividit tripertito,Cic. Tusc. 5, 13, 40: “tripartito divisus equitatus,Caes. B. G. 7, 67; Hirt. B. G. 8, 33: “Caesar partitis copiis ... adit tripartito,Caes. B. G. 6, 6: “aggreditur urbem,Liv. 21, 7.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Caesar, Gallic War, 6.6
    • Caesar, Gallic War, 7.67
    • Caesar, Gallic War, 8.33
    • Cicero, Against Verres, 2.3.12
    • Cicero, For Sestius, 61.129
    • Tacitus, Annales, 2.74
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 7
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.13
    • Cicero, De Officiis, 3.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: