I.full of bustle, confusion, or tumult, restless, turbulent, tumultuous (class.): qui homo tam tumultuoso sonitu me excivit foras? Plaut. Trin. 5, 2, 52: “seditiosa ac tumultuosa vita,” Cic. Inv. 1, 3, 4: “contiones,” id. Fam. 2, 12, 1: “actio,” Quint. 11, 1, 29: “nuntius,” Liv. 2, 24, 1: “turba,” id. 6, 14, 6: “multitudo,” id. 24, 29, 1: “genus pugnae,” id. 1, 14, 7; 28, 15, 5: “proelia,” id. 27, 2, 11: “excursiones,” id. 30, 8, 4: “somnia,” Cels. 1, 2; 8, 4: “mare,” Hor. C. 3, 1, 26: “in otio tumultuosi, in bello segnes,” Liv. 4, 28, 4.—Comp.: “iter tumultuosius,” Liv. 42, 66, 6: “ex Syriā tumultuosiora nuntiata sunt,” Cic. Fam. 12, 17, 1: “Caesar Italiam tumultuosiorem repperit,” Vell. 2, 74, 1: “litterae,” i. e. announcing disturbances, Suet. Ner. 40 fin.: “tumultuosius atque turbidius,” Quint. 3, 8, 60.—Sup.: “quod tumultuosissimum pugnae erat,” Liv. 2, 10, 7.—Adv.: tŭmultŭōsē , with bustle or confusion, tumultuously: tumultuose et cunctis copiis, Afran. ap. Charis. p. 197 P.; Liv. 2, 28, 2; 2, 29, 5.—Comp., Caes. B. G. 7, 45; Liv. 2, 29, 5; Suet. Caes. 16.—Sup., Cic. Verr. 2, 2, 14, § 37; Suet. Calig. 45.
tŭmultŭōsus , a, um, adj. tumultus,