previous next
turgĭdus , a, um, adj. turgeo,
I.swollen, inflated, distended, turgid (class.; syn. tumidus).
I. Lit.: “membrum tumidum ac turgidum,Cic. Tusc. 3, 9, 19: “oculi,Plaut. Mil. 4, 3, 15: “labra,Mart. 6, 39, 8: “venter,App. M. 6, p. 176, 40; cf.: “aqua subter cutem fusa turgidus,Plin. 7, 45, 46, § 148: “haedus, Cui frons turgida cornibus,Hor. C. 3, 13, 4: “loca semine,Lucr. 4, 1034: “mare,Hor. C. 1, 3, 19; cf.: “fluvii hibernā nive,id. ib. 4, 12, 4: “vento vela,id. ib. 2, 10, 24; Ov. Am. 2, 11, 42: “(femina),” i. e. pregnant, id. A. A. 2, 661.—
II. Trop., of speech, inflated, turgid (very rare): “oratio,Petr. 2, 6: “Alpinus,Hor. S. 1, 10, 36: “alto fastu,Claud. Laud. Stil. 2, 158.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Horace, Satires, 1.10.36
    • Plautus, Miles Gloriosus, 4.3
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.1034
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 3.9
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: