I.inf. parag. tutarier, Plaut. Mil. 2, 3, 41), 1, v. dep. a. [tueor], to watch, guard, keep, protect, defend.
I. Lit. (class.; “syn. tueor): tutatus est domum,” Plaut. Am. 1, 1, 196: “rem eri (servus),” id. Men. 5, 6, 4: “rem parentum,” id. Merc. 5, 1, 6: “res Italas armis,” Hor. Ep. 2, 1, 2: “genae ab inferiore parte tutantur (oculos),” Cic. N. D. 2, 57, 143: “egregiis muris situque naturali urbem tutantes,” Liv. 5, 2, 6: “cum Volsci vallo se tutarentur,” id. 3, 22, 5: “religione sese tutabatur,” Tac. A. 1, 39: “rem publicam,” Cic. Rep. 6, 13, 13; id. Phil. 4, 1, 2: “provincias,” id. Imp. Pomp. 6, 14: “serves Tuterisque tuo fidentem praesidio,” Hor. Ep. 1, 18, 81; 2, 1, 171: “quas (spes) necesse est et virtute et innocentiā tutari,” Sall. J. 85, 4: “natura arbores cortice a frigoribus et calore tutata est,” Plin. 7, praef. § “2: quibus (viribus) ab irā Romanorum vestra tutaremini,” Liv. 6, 26, 1: a proximorum insidiis salutem, Val. Ant. ap. Gell. 3, 8, 3: “locorum ingenio sese contra imbelles regis copias tutabatur,” Tac. A. 6, 41: “adversus multitudinem hostium,” Liv. 21, 25, 14: “ut suae quisque partis tutandae reus sit,” responsible for its safety, id. 25, 30, 5.— *
II. Transf., to ward off, avert an evil: “ipse praesentem inopiam quibus poterat subsidiis tutabatur,” Caes. B. C. 1, 52.!*? Act. collat. form tūto , āre, to watch, defend, guard, etc.: tuos qui celsos terminos tutant, Naev. ap. Non. 476, 10; Pac. ib. 13; Pompon. ib. 12; Plaut. Merc. 5, 2, 24.—