previous next
ūmectus (less correctly - ), a, um, adj. umeo,
I.of a moist nature, moist, damp, wet (ante- and post-class. for umidus): terra exhalat auram atque auroram umidam, umectam, Pac. ap. Varr. L. L. 5, 4, 9, § 24: “locus umectus,Cato, R. R. 6, 3; Varr. R. R. 1, 24, 4; Lucr. 4, 634: “sapor vini,Pall. Oct. 14, 18: “qualitas caeli,id. 1, 16, 6.—Comp.: “ventres umectiores,Macr. S. 7, 15 med.: “nubes,App. de Deo Socr. p. 47.—Sup.: “mulier umectissimo est corpore,Macr. S. 7, 6 med.; 7, 10.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.634
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: