previous next
văcŭē -făcĭo , fēci, factum, 3, v. a. vacuus,
I.to make empty; to empty, clear, free.
I. Lit. (rare but class.): “quid quod adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt,Cic. Cat. 1, 7, 16: “domum novis nuptiis,id. ib. 1, 6, 14: “Scyrum vacuefecit,Nep. Cim. 2, 5; id. Timol. 3, 2: “fasces securibus,Val. Max. 4, 1, 1: “turpi sentinā exercitus vacuefactus,id. 2, 7, 1: “venas inedia,Macr. S. 7, 12: “locum alicui in cenā,to clear a place, make room, id. ib. 1, 2.—
II. Trop.: “circumcisiones,” i. e. to abolish, Lact. 4, 17, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Against Catiline, 1.7.16
    • Cornelius Nepos, Cimon, 2.5
    • Cornelius Nepos, Timoleon, 3.2
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 2.7.1
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 4.1.1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: