previous next
vātĭcĭnor , ātus, 1,
I.v. dep. n. and a. [vates], to foretell, predict, prophesy, forebode, vaticinate (syn.: ominor, divino).
II. Transf.
A. To sing or celebrate as a poet: “Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque mundo constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam,Cic. Lael. 7, 24: Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. Vetera vaticinamini, you're singing the old song, Plaut. Ps. 1, 3, 129.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Cicero, Letters to his Friends, 2.16.6
    • Cicero, For Sestius, 10.23
    • Ovid, Metamorphoses, 4.9
    • Ovid, Metamorphoses, 15.174
    • Ovid, Metamorphoses, 6.159
    • Plautus, Pseudolus, 1.3
    • Livy, The History of Rome, Book 2, 41.5
    • Livy, The History of Rome, Book 5, 15.4
    • Cicero, De Divinatione, 1.31
    • Cicero, De Amicitia, 7
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 4, 2.3
    • Ovid, Ex Ponto, 1.1
    • Ovid, Ex Ponto, 3.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: